De meningen over alcoholgebruik en dan vooral over het ontbreken daarvan, hielden mij in het begin van mijn ‘sobriety’, zoals een alcoholvrij leven internationaal heet, nogal bezig. Iets wat nu totaal irrelevant voor mij is. En dat is toch wel bevrijdend.
De mening van een ander zegt vooral veel over… juist, een ander. Laatst was ik met mijn man uit eten. De kaart bevatte voldoende alcoholvrije opties, waardoor ik al gauw tevreden ben op drankgebied. Een tafel naast ons zat een groep van zes meiden/vrouwen waarvan ik de leeftijd schat ik tussen de 25 en 30. ‘Zo saai als iemand niet drinkt. Ik bedoel, waarom zou je geen wijn bestellen?’ De vroegere ik had het zelf kunnen zeggen. Nu moest ik er intern om lachen. Ik had daar ook weer een mening over, want ik vond het oppervlakkig.
Derde kind
Het gesprek aan de tafel vervolgde over de niet-drinkende vriendin die ook nog het lef had om aan een derde kind te beginnen. ‘Ik vind dat wel ver gaan’, zei er een. ‘Twee snap ik nog, maar drie is wel echt een ding’, reageerde een ander. Tot zo ver het open minded Amsterdam. Daar zat ik dan met mijn man, niet drinkend en drie kinderen die thuis op ons wachtten. Het lef!
Nieuwe vrienden zoeken
Een van de dingen dat een alcoholvrij leven mij heeft gebracht is toch wel schijt hebben aan de mening van een ander. Die telt namelijk in de meeste gevallen helemaal niet.
Die niet-drinkende vriendin met eventueel een derde kind op komst klinkt als een topwijf die haar kinderen boven drinken verkiest, maar wel de verkeerde vriendinnen om zich heen heeft verzameld. Mijn mening: zoek nieuwe vrienden.