‘Nu kun je wel weer af en toe een beetje drinken toch?’ Ik voel me energieker dan ooit, ook na een gebroken nacht. Mijn humeur is nu ook ’s ochtends goed, ik ben een veel leukere moeder en het voelt alsof ik nu echt alle voordelen van het niet drinken te pakken heb.
Aan de andere kant begint de motivatie ook te dalen en doe ik er alles aan om die te behouden.
Ik leef inmiddels bijna twee maanden alcoholvrij. Het voelt bevrijdend, als de beste beslissing van 2023 (naast ‘ja’ zeggen op mijn bruiloft) en toch is er een stemmetje in mijn hoofd: Nu kan het wel weer een keer drinken toch? De teller staat gelukkig nog steeds op 0.
Alcohol de norm
Het is het me niet waard en gelukkig heb ik nog niet op het punt gestaan daadwerkelijk een wijntje in te schenken of bestellen, maar de motivatie komt soms van iets verder dan in de eerste maand. De gesprekken die ik heb komen ook steeds vaker uit op: je kunt toch ook minderen, helemaal stoppen is toch niet nodig?
Maar wat is dan precies een beetje? Voordat je het weet struin je alle kerst- én nieuwjaarsborrels af en is van ‘soms’ helemaal geen sprake meer. Dat het onderwerp überhaupt zo vaak de revue passeert, geeft maar aan hoe sterk het drinken van alcohol in onze levens en levensstijl is verankerd. Je bent de outsider als je niet drinkt; alcohol is de norm.
Alcohol drinken is hogere wiskunde
Feestjes, borrels en uitjes die nog moeten komen brengen mij aan het twijfelen: zal ik die verjaardag over twee weken toch drinken? Ik ken er niemand en het duurt tot laat. In mijn hoofd zijn die problemen met alcohol op te lossen. Is oud en nieuw niet leuker met échte champagne? Terwijl ik inmiddels heel goed weet dat het tegendeel waar is.
Dit zijn écht geen goede redenen om (weer) te drinken. Bovendien lost het niks op. De afgelopen weken hebben mij immers geleerd dat alles nét zo leuk is zonder als met alcohol en het leven veel meer kleur krijgt. Ik maak het zelfs later omdat de angst om niet genoeg te slapen er niet meer is.
Voorheen was ik er veel mee bezig om de kater zo klein mogelijk te houden, het was echt hogere wiskunde. ‘Als ik nu naar huis ga heb ik X drankjes op en nog X uren slaap, dan is de kater morgen Y.’ Nu weet ik zeker dat ik geen kater krijg, ik ben hooguit een beetje moe als ik niet voldoende uren slaap. Dat lost een extra kopje koffie op.
Bovendien heb ik zeeën van tijd teruggekregen die ik eerder besteedde aan drinken en het herstellen van dat drinken. Die tijd kan ik nu besteden aan hobby’s, sport, vrienden, mijn kinderen of man.
The Wall
Dat deze twijfelperiode ook bij het proces van stoppen met alcohol hoort, had ik al uit verschillende podcasts vernomen. Het wordt ook wel ‘The Wall’ genoemd, een periode waarin de voordelen van het stoppen met alcohol al wat normaler zijn geworden en het ‘waarom’ je bent gestopt wat naar achteren verdwijnt. Gelukkig heb ik ook gehoord dat hierna een stabiele fase aanbreekt waarin je blij bent met het besluit te stoppen.
Weekenden weg
Tot nu toe is er één moment geweest dat ik ECHT zin had in een borrel, maar het niet heb gedaan. In de afgelopen periode ben ik twee weekenden weg geweest. Één met vier gezinnen in de vriendengroep van mijn man. Dit was mét kinderen, waardoor ik het helemaal niet lastig vond om niet te drinken. Ik wist namelijk dat ik er weer vroeg uit moest, ik was scherp en het was een fijn idee dat iemand volledig nuchter was bij de kinderen.
Girls trip
Het andere weekend weg was met vriendinnen van de middelbare school. Dat bleek een ander verhaal. Ik had enorme vertraging gehad met de trein, kwam uit een drukke stad (Amsterdam) en ging naar een drukke stad (Rotterdam), waardoor het wegdrinken van de prikkels opeens heel aantrekkelijk leek. Bovendien is het soms lekker om je even te laten gaan en wat is dan een beter moment dan een girls trip?
Ik deed het niet. Ik lag in het hotelbed nog wakker met de gedachte: waarom neem ik het er niet even lekker van? Ik verklaarde mezelf voor gek dat ik niet dronk. Tegelijkertijd wist ik ook dat ik er spijt van zou hebben en dat het met helemaal niks zou brengen. Achteraf was ik natuurlijk… blij.
Nieuwe hobby
Mijn allergrootste drijfveer op dit moment is nog wel dat ik van dit alcoholvrije leven (ik zeg nog steeds niet dat het voor altijd is, maar voor nu) mij een leukere moeder maakt. Ook van één wijntje in de avond voel ik me de volgende ochtend blegh, muh en uhl. Drie wijn betekent sowieso een flinke kater en twee wijn kan de volgende dag twee kanten op: dat verschilt tussen een lichte kater en de hele dag op de bank willen hangen. Geen goed recept als je kleine kinderen hebt.
Mijn zoontjes hebben nu een mama die graag naar buiten gaat, de kinderboerderij opzoekt, nieuwe speeltuinen ontdekt of een kopje koffie met ze drinkt in het café. Dat is namelijk hun nieuwe hobby: naar het café gaan. Ik zie de ironie hiervan in.
1 gedachte over “Alcoholvrij? De twijfel slaat toe”